Σύμφωνα με τον Ν. 2251/1994, άρθρο 1α «1. καταναλωτής (είναι): κάθε φυσικό πρόσωπο το οποίο ενεργεί για λόγους οι οποίοι δεν εμπίπτουν στην εμπορική, επιχειρηματική, βιοτεχνική ή ελευθέρια επαγγελματική του δραστηριότητα,» και «2. προμηθευτής (είναι): κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, ανεξάρτητα από το αν διέπεται από το ιδιωτικό ή δημόσιο δίκαιο, το οποίο ενεργεί ακόμη και μέσω κάθε άλλου προσώπου που ενεργεί στο ονόμά του ή για λογαριασμό του, για σκοπούς οι οποίοι σχετίζονται με τις εμπορικές, επιχειρηματικές, βιοτεχνικές ή επαγγελματικές του δραστηριότητες».
Στα πλαίσια του ηλεκτρονικού εμπορίου, ο καταναλωτής απολαμβάνει σημαντικά πλεονεκτήματα, λόγω της φύσης των ηλεκτρονικών επικοινωνιών που δεν επιδέχονται χρονικούς και τοπικούς περιορισμούς, παρά εκδηλώνονται απρόσωπα με ταχύτητα και αμεσότητα. Ο καταναλωτής δεν περιορίζεται από τις ώρες λειτουργίας των φυσικών καταστημάτων, εξοικονομεί χρόνο και χρήμα εκμεταλλευόμενος την τεχνολογία, πραγματοποιεί εύκολα και γρήγορα παραγγελίες από το σπίτι του με δυνατότητα εικονικής περιήγησης σε απεριόριστο αριθμό ηλεκτρονικών καταστημάτων και διαθεσίμων προϊόντων, έχει τη δυνατότητα για εξειδικευμένη αναζήτηση προϊόντων και υπηρεσιών που καλύπτουν πληρέστερα τις ανάγκες του, αναζητά και εντοπίζει προσφορές και εκπτώσεις σε όλη την αγορά και αποφασίζει ανεπηρέαστος αν και πότε θα προβεί σε συναλλαγή.
Στα μειονεκτήματα των συμβάσεων από απόσταση, σε ηλεκτρονικό περιβάλλον, συγκαταλέγονται κυρίως οι περιορισμοί που συνεπάγεται η έλλειψη φυσικής παρουσίας τόσο του προμηθευτή όσο και του καταναλωτή. Ενδεικτικώς, ο καταναλωτής που συμβάλλεται ηλεκτρονικά δεν έχει δυνατότητα δοκιμής του προϊόντος ή έστω απλής φυσικής εξέτασης με τις αισθήσεις του, συχνά δεν γνωρίζει τον αντισυμβαλλόμενό του και ενδέχεται να πέσει θύμα εξαπάτησης, κινδυνεύει, δε, να πέσει θύμα υποκλοπής και μη εξουσιοδοτημένης χρήσης προσωπικών δεδομένων του. Οι παράγοντες, ωστόσο, αυτοί δεν πρέπει να τον αποθαρρύνουν ως προς τη χρήση του διαδικτύου για τις συναλλαγές του.
Την ανάγκη ενθάρρυνσης του καταναλωτή και ενδυνάμωσης της αξιοπιστίας των ηλεκτρονικών συναλλαγών αφουγκράστηκε ο νομοθέτης και θέσπισε αυστηρούς κανόνες για την προστασία του καταναλωτή στις συμβάσεις από απόσταση. Διατάξεις προστασίας περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων στον Ν. Ν 2251/1994, στο ΠΔ 131/2003, στον Κώδικας Καταναλωτικής Δεοντολογίας και στον Κώδικα Καταναλωτικής Δεοντολογίας για το Ηλεκτρονικό Εμπόριο, καθώς και σε πλήθος οδηγιών της Ε.Ε..
Οι καταναλωτές κατά τη χρήση των ηλεκτρονικών υπηρεσιών και την παραγγελία αγαθών δεσμεύονται από προδιατυπωμένους Γενικούς Όρους Συναλλαγών (Γ.Ο.Σ.) που επιβάλει ο προμηθευτής. Για να είναι έγκυρες οι συμβάσεις με τελικό αποδέκτη των καταναλωτή, οι προμηθευτές οφείλουν, μεταξύ άλλων, να σέβονται τα δικαιώματά του, όπως το δικαίωμα προσυμβατικής πληροφόρησης, το δικαίωμα υπαναχώρησης, τα προσωπικά δεδομένα του και να απέχουν από αθέμιτες εμπορικές πρακτικές, μη ζητηθείσα εμπορική επικοινωνία και καταχρηστικούς όρους συμβάσεων.
Οι εξειδικευμένοι συνεργάτες του γραφείου μας παρακολουθούν ανελλιπώς τις εγχώριες αλλά και διεθνείς μεταβολές του νομικού πλαισίου για το ηλεκτρονικό εμπόριο και σε συνεργασία με τους αρμοδίους δημόσιους φορείς δημιουργούν το ασφαλέστερο ηλεκτρονικό περιβάλλον για τον πάροχο υπηρεσιών/αγαθών και τον καταναλωτή/χρήστη ηλεκτρονικών υπηρεσιών.
Για τη γρήγορη και αποτελεσματική επίλυση ζητημάτων ηλεκτρονικών συναλλαγών, την υποστήριξή σας ως καταναλωτής καθώς και τη νομική κατοχύρωση της επιχείρησή σας ως προμηθευτής, απευθυνθείτε στο internetlaw.gr.